آداب بی‌قراری

کتاب آداب بی‌قراری رمانی به قلم یعقوب یادعلی است. این رمان برنده‌ی جایزه‌ی بهترین رمان سال ۱۳۸۳ به انتخاب بنیاد گلشیری شد. یعقوب یادعلی نویسنده و فیلم‌ساز ایرانی‌تبار است. او در دانشگاه صداوسیما در رشته‌ی فیلم‌سازی تحصیل کرد و در سال ۱۳۷۴ به عنوان کارگردان در صداوسیما مشغول به کار شد. یادعلی فعالیت ‌ادبی‌اش را در سال ۱۳۷۷ با منتشر کردن مجموعه داستان «حالت‌ها در حیاط» آغاز کرد. آثار او در ژانر رئالیسم اجتماعی نوشته‌ شده‌اند. این نویسنده تاکنون سه مجموعه داستان و سه رمان نوشته که در این میان رمان «آداب بی‌قراری» معروف‌ترین و پرحاشیه‌ترین اثر اوست.

انتشار آداب بی‌قراری موجب شد که یادعلی به اتهام توهین به قوم لر بازداشت شود. یک سال پس از انتشار این رمان نویسنده بازداشت شد و به تحمل یک سال حبس محکوم گردید. روند این دادگاه شش سال طول کشید و در سال ۱۳۹۱ او از تمام اتهاماتش تبرئه شد.

کتاب آداب بی‌قراری روایتی منحصربه‌فرد دارد. روایت این رمان میان وقایع حقیقی و توهمات شخصیت اصلی رمان، مهندس کامران خسروی در نوسان است. این داستان خط سرراستی ندارد و ماجرای سفر کامران خسروی را از شهری که احتمالا یاسوج است به اصفهان تعریف می‌کند. کامران خسروی مردی خسته است. او از اختلاف با همسرش خسته است، از چاپلوسی برای رؤسایش خسته است و بیشتر از همه از زندگی ملال‌آور و یکسانش خسته است.

در ابتدای رمان متوجه می‌شویم که فریبا، همسر کامران، خانه را ترک کرده و از او خواسته که به اصفهان، شهری پدری‌اش انتقالی بگیرد. کامران خانه‌شان در یاسوج را می‌فروشد و به مقصد اصفهان حرکت می‌کند. تمام داستان در جاده می‌گذرد و در سه فصل روایت می‌شود.